SOS! Wat te doen bij een ontstoken oog!!!

Hello Beauties!

 Jaren terug kreeg ik te maken met een ontstoken traanbuisje in mijn oog (ook wel zwelling van een talgklier genoemd). Het bobbeltje deed totaal geen pijn. Alleen zag het er raar uit ook voelde het vreemd aan.

In eens een bobbeltje in mijn ooglid

Ik weet nog goed, het was net voor mijn staatsexamens op middelbare school. Eerst kreeg ik één in mijn bovenooglid. De een zei dat ik met lauwe thee mijn oog moest spoelen, terwijl de ander zei dat ik op mijn oog een warm natte doek moest leggen. Kortom net voor mijn examens en niets, maar dan ook niets werkte. Totdat ik merkte dat die ene, nu drie waren geworden. Twee boven en één onder in mijn ogen. Ik besloot toch maar eens naar de huisarts te gaan. Hij verwees me gelijk door naar het ziekenhuis. Als er iets is waar ik bang voor ben, dan is het ziekenhuis wel. Van de geur van alcohol, maar vooral de angst draait mijn maag rondjes van. Eenmaal aangekomen in het Flevoziekenhuis, zag ik dat er zoveel mensen in de wachtkamer zaten met precies hetzelfde probleem als wat ik had. Terwijl voordat ik het kreeg, nooit eerder gezien of van gehoord had. Er zaten heel veel ouderen, maar ook hele jonge kinderen erbij.

Voor controle

Na een paar uur, was ik eindelijk aan de buurt. Ik had al geen goed gevoel over die hele dag al. Maar eenmaal in het kamertje, werd mijn ergste nachtmerrie werkelijkheid. Het zag eruit als een tandartspraktijk, maar dan met een tafeltje VOL messen en klemmen. Ik weet nog dat het enige waar ik aandacht, was waar ook alweer de wc was. Ik had de hele dag al niets gegeten, maar toch voelde mijn maag zwaar aan. Er was een dokter (later bleek de chirurg te zijn) en twee verpleegsters. De dokter pakte gelijk een groene doek en legde dat over de tafel met gereedschapsdingetjes neer. Ik nam plaats op de stoel en mijn moeder ging verderop op een stoel zitten. Hij zei dat ik moest liggen, alsof ik bij de tandarts was. Hij bekeek mijn oog en zei letterlijk ‘die gaan we eruit halen’. Ik dacht bij mezelf, hij gaat me vast een crème geven. Maar toen dacht ik, hij zei eruit halen. Gaat hij erin knijpen of zo, wat gaan ze doen dan. Geloof mij nou maar, die dag wens ik niemand, niet eens mijn ergste vijand toe. En echt dit is hoe ze te werk gaan. Hou je goed vast!!

Operatie

Mijn stoel werd naar achteren gedaan en dat verschrikkelijke groene doek werd op mijn gezicht gelegd. Ik raakte in paniek, want ik dacht ik kom voor controle. Ze zeiden zelf later, dat als ik het had geweten dat ik niet was komen opdagen. Ze hadden gelijk. Als ik het had geweten wat me te wachten stond, had ik gezegd over My dead body!

Mijn stoel werd dus naar achteren gedaan en het donker groene doekje over me gezicht gelegd. Er zat een gat in het doekje en dat kwam over mijn ‘zieke’ oog te liggen. De dokter legde me uit wat hij ging doen. Hij zou eerst mijn oog verdoven en mijn oogleden naar buiten toe draaien. Vervolgens zou hij een klein sneetje in de ontstoken klieren maken en ze uitknijpen. Hij zei niet dat hij het verdoven met een prik in mijn oog zou doen. Drie prikken om precies te zijn. Één in mijn ooghoek en één boven mijn ooglid en één onderin mijn ooglid. Dat was zooooo pijnlijk. Ik heb vrij hoge pijngrens, maar ik huilde het uit. Ergens dacht ik in mijn gedachte, er zijn kinderen in de wachtkamer. Ik wil ze niet bang maken. Heel stom, maar dat was wat er in me omging. De dokter draaide mijn bovenste en onderste oogleden naar buiten toe en zette dat vast met een klemmetje (zodat je oog niet dicht kan). Ik probeerde ergens anders te kijken, maar je oog staat open en of je het nou wilt of niet, je ziet wat ze aan het doen zijn. Toen de dokter mijn oogleden naar buiten toe gedraaide, voelde niet alsof het verdoofd was. Ik riep dat nog in paniek uit. Ze hielden me vast en het mesje zag ik richting mijn oog komen. Hij zei dat ik me stil moest houden, anders kan hij in mijn oog prikken. Voor grap zei hij nog ‘je wilt toch niet blind raken, he?’ en dan nog wel lachend. Ik was zo boos, zowel op mijn moeder, als echt iedereen. Hij sneed in mijn oogleden, zowel boven als onder en kneep erin. Het was verschrikkelijk, want ik zag allemaal bloed mijn ogen vullen. Ik probeerde niet meer te gaan huilen, omdat het brandde door het zout dat in je tranen zit. Het duurde 20 min. tot half uurtje en kreeg een verband op de helft van me gezicht en moest het een paar dagen erop laten.

Het wondermiddel

Na twee dagen haalde ik het verband van me gezicht en BOEM, ze waren er nog. Mijn hele oog was rood, blauw en paars. Alle kleuren van de regenboog. Ook erom heen, alsof ik klappen op mijn oog had gehad. Ik belde gelijk het ziekenhuis weer op en sprak de assistent. Ze zei dat het klopte en dat er meerdere ‘kleine’ ingrepen nodig waren. Ze zei het was de operatie of hopen dat ze niet groter of meer zouden worden. Ik maar huilend en smekend vragen of er geen andere mogelijkheid was. Toen zei ze tegen me, dat ik misschien baby shampoo kon uitproberen. Ik snapte er niets van. Ze zei dat ze het advies van iemand had gehad en ze wist het niet zeker. Ik moest mijn oog meerdere keren met baby shampoo wassen. Ik haalde gelijk een baby shampoo en waste mijn oog ermee. Geloof het of niet, maar diezelfde avond brak die kliertjes open (echt vies, I know) en ze waren weg. Ik heb mijn gezicht goed nat gemaakt met warm water, ook mijn ogen. Toen heb ik met de baby shampoo mijn oog goed ingewreven en dan uitgespoeld met warm water (met ogen dicht natuurlijk). Ik geloof dat het na de derde keer op dezelfde dag al, open waren gegaan. De volgende dag was het helemaal weg. Ik heb nog geprobeerd de assistente te bedanken, maar kreeg steeds iemand anders aan de lijn en zij wisten van niets. Ik gaf ze wel door om het ook aan hun patiënten door te geven. Moet er niet aan denken, dat kinderen of wie dan ook hetzelfde moet meemaken als wat ik had doorgestaan.

Tips

Dit heeft me aan het denken gezet over hoe kostbaar onze ogen zijn. Met alle make-up en beauty producten die in de buurt komen. Hoe kunnen we voorkomen dat allerlei narigheid met onze ogen kunnen gebeuren?

Hier hebben jullie een paar tips van mij:

1. Wrijf je ogen niet aan, als je handcrème op hebt!
2. Slijp je eyeliner potlood regelmatig en doe altijd het dopje weer op.
3. Reinig je puntenslijper regelmatig.
4. Deel geen oog make-up, van welke aard, in het bijzonder mascara en eyeliner met anderen.
5. Deel niet je contactlenzen met wie dan ook.
6. Gooi je mascara na 4 maanden, ongeacht of het “nog steeds goed uit ziet” weg. Zekere voor het onzekere.
7. Verwijder altijd alle sporen van je oog make-up voor je gaat slapen.

Hebben jullie het al eens meegemaakt en wat hebben jullie eraan gedaan? Laat een comment hieronder achter!!!

[twitter style=”horizontal” float=”left”] [fblike style=”standard” float=”left” showfaces=”true” width=”450″ verb=”like” font=”verdana”][divider_flat]